Road trippin' to the max!

Eén van de dingen waar ik het meest naar uitkeek, was de road trip van drie dagen die we rond Salta gingen doen. We huurden voor de zekerheid bij Hertz een betrouwbare voit om erop uit te trekken op goede en slechte wegen. Een echte ambiancemaker is voorbereid: de dees had enkele foute nineties cd's meegenomen van thuis om de tocht sowieso goed te beginnen! Alana Dante mocht de spits afbijten eens we uit het stadscentrum van Salta geraakt waren!

We reden op één enkele weg richting Cafayate. Prachtige groene landschappen met in de verte gebergte. Na niet zo lang rijden kwamen we aan bij een supergroot meer, een van de grootsten van het land. Echt verbazend want elke rio die je hier ziet, staat kurkdroog en voor de rest vind je hier geen water in de natuur... Ik was helemaal in de war! Was ik in Zuid-Frankrijk of Italië? Een stralende zon, mooie natuur, mensen in zwemoutfit en barbecuënde families onder een boom in de berm met uitzicht op het meer dat wel een oceaan leek. Hier gingen we sowieso genieten van onze pick-nick van bezwete kaasschellekes die op korte tijd een blok geworden waren. We gingen naar een plaats waar je gemakkelijk aan het water kon zitten. Voor we het beseften, liepen we tussen mensen die een of ander feest vierden. Een tweehonderdtal mensen zat te eten en drinken aan tafeltjes in de lommerte, kinderen schoven aan voor een bolletje chocolade-ijs, twee Maria'achtige beelden en een kapelletje waren helemaal versierd en stonden prompt in het midden. Een heel leuk volksgebeuren precies want er liep ook wat jeunesse rond in traditionele klederdracht, knap! Maar niet zo knap als ik op de Sint-Servaasommegang vroeger, daar getuigt het stratenplan van Grimbergen nog van! ;) We aten gezellig met onze voeten in het water en genoten even van onze lectuur, een op en top vakantiegevoel had ik daar!
Daarna reden we door zoveel verschillende landschappen in enkele minuten tijd: zot gewoon. Ik heb veel te veel foto's getrokken maar ze geven echt nog geen kwart prijs van hoe mooi en imposant het in het echt wel is! Je kan niet op foto zien hoe omvangrijk één blik op dat moment was... In de Quebrada de las Conches werd het helemaal geweldig omdat door de rode bergen en de uitgedroogde brede rivier in het midden waar wel groene bomen stonden, we ons volledig voelden als op de set van "Walking with the dinosaurs". In onze verbeelding zagen we allerlei dino's vliegen en lopen terwijl Vic De Wachter vertelde wat ze allemaal van plan waren... Complètement magnifique quoi!
We zagen rode en groene bergen, helemaal scheefgetrokken door erosie of verkleurd door de tijd, zo machtig en puur! Ook af en toe een grote holte waar je voor een keer graag de leerkracht aardrijkskunde bij je had voor een bondige uitleg. Hier zouden ze pas leerrijke excursies kunnen doen! Wel wat prijzig... ;) Dichterbij Cafayate passeerden we ook langs duinen en wijngaarden, grappig hoe op 200m alles verandert. Na een laatste stop bij honderden papegaaien die in de rotsgaten woonden, kwamen we in het charmante Cafayate aan. Een superleuk stadje met propere en zuiderse straten en pleintjes. Onze hostel daar was de beste tot nu toe, weeral mét zwembad maar geen tijd om er in te plonzen aangezien we 's avonds aankwamen na 20u en we alle dagen optimaal benutten om te trippen!

Dag twee was veel moeilijker om te rijden. Geen asfalten weg meer maar ruwe stenen over op de weg dus je reed en niet sneller dan 40 km per uur in de soms stijle en voortdurend hobbelige wegen. Soms voelde ik mij een beetje als een (slaktrage) rallyrijder daar, plezant rijden wel. De uitzichten die dag leken meer op die van de trip door de Andes maar toch nog anders. De mensen in de dorpjes die we passeerden waren zo vriendelijk! We vroegen ook aan twee mannen naar water omdat door de siësta alles toe was, waarna een van hen zeker een kwartier heeft zitten vragen naar water voor ons. We kregen een fles en een ganse zak ijs mee, geweldig! De mannen waren wijnboeren, niet arm denk ik aangezien ze ook Engels en Frans spraken, en bezaten veel grond in de buurt. Een schone métier denk ik. We bleven slapen in Cachi in een hostel met mooie patio waar een druivelaar voor de schaduw over de schommelstoelen zorgde. Ons meubilair in dr kamer was allemaal van cactushout gemaakt en de spoelbak was zonder te overdrijven 100 jaar oud: kei vintage op de pot dus!

Op de laatste dag van onze road trip gingen we van Cachi naar Salta terug. Na een ontbijt met brood en een pot dulce de leche kwamen we al snel in een cactusrijk gebied terecht. O-ve-ral waar je keek, stonden cactussen. Zo veel dat in de verte leek of er veel groens was of bomen stonden, maar het gewoon tienduizenden cactussen bijeen waren. Uiteraard hebben we daar een kleine fotoshoot (let op de spelling Liesbet!) gehouden bij een van de gigantische stekelreuzen. Er stonden ook wat infoborden met daarop de romantische mythe over het ontstaan van de cactus, en dan 'echte' weetjes over voortplanting etc. Toch wel zotte planten hoor die cactussen in het wild! Da's wat anders dan die bollekes van 2 euro van de Ikea ;)
Wat verderop kwamen we aan het mooiste uitzichtpunt van de dag... waar we NIKS van hebben gezien aangezien de wolken vollenbak tussen de bergen staken. Alsof iemand het rookmachine wat te neig had laten opstaan. We zagen enkel wit, het bordje dat we op meer dan 3450m hoogte zaten en twee ezeltjes die iets té dichtbij kwamen. Ik had meteen twee koppige vriendjes gemaakt! Wat meer naar beneden konden we weer wat zien van de het landschap. Bergen met meer en meer begroeiing tot zelfs tropische wouden à la Thailand. Heel knap om zien: bergen begroeid met reuzebroccoli's precies! :) Daarnaast ook meer bloemen, koeien, treurwilgen en planten die we nog niet op andere plaatsen gezien hadden.

Het zotste van de road trip: dat er gewoon in het midden van de woestijn en in gebergte mensen wonen in huisjes à la Bokrijk, wel met zonnepanelen soms voor hun water/elektriciteit, en dat daar jonge kinderen blijven wonen. Mijn verstand kan er gewoon niet bij. Met ploeg en ezel het veld bewerken, kinderen die naar school gaan daar maar met welke toekomst? Compleet van de wereld in een dorp van enkele huizen groot... Het bleef verbazend dat er leven was op de meest onverwachte plekken en afstanden. In een ander leven zou ik misschien wel in een modderhuisje in een uitgedroogde rivier willen wonen met mijn paard en schapen (kiekens zullen niet lang leven met al die woestijnvossen die we zagen!), maar nu ben ik blij met alle luxe en blik op de wereld die we in Europa/België hebben! :)

Het mooiste van de road trip: kan ik niet zeggen, het totaal van de megamix maakten het een overweldigende beleving waar mijn mond keer op keer van openviel.

Het leukste van de road trip: belachelijk hard meezingen met 'Vuur diep in mij' van Get Ready! en de ontdekking bij mijn vriendinnen van 'Tarzan & Heidi' van Gompie. Dat, de boy band foto's onderweg en de uren praten op resto en in het ijssalon maakten het een geweldige driedaagse op ons eigen!