Dagen van Sofie

Wat? Is het al 24 december? We vieren dus vanavond met z'n allen de geboorte van Jezuske... maar ik heb voor het eerst in jaren een totaal herfstgevoel en geen kerstgevoel. Ik heb geen examens, geen blok en dus geen opgesloten gevoel dat mij doet hunkeren en dagdromen van kerstfeestjes en oudejaarsavond. Music for Life heb ik ook eens anders ervaren, leuk, maar niet zo leuk als de voorbije vijf jaren dat ik uuuuuuren per dag (en vooral nacht) de presentatoren in het Glazen Huis op de voet volgde en verslaafd aan mijn radiootje gekluisterd zat - met een dekentje om koude benen tegen te gaan. Elke dansplaat was dan ook reden tot trampolinepauze! Vandaag is Kerstmis ver te zoeken. Geen sneeuw. Een zalig herfst-/winterzonnetje, weinig lichtjes, weinig positieve gedachten en overvriendelijke mensen op straat... Toch is het vanavond zover en zal het weer knallen mit die ballen geblazen zijn op het traditionele kerstfeestje van de Scouts! Ik wens iedereen een zalige kerstavond toe, eten i

De voorbije weken heb ik het toch drukker gehad dan ik me vooraf kon inbeelden met "een 20-uren-werkweek" in de Carrefour... Tussendoor haalde ik de tweede ronde om in een jong onlinebedrijf copywriter te worden (maar werd niet geselcteerd - terug naar af) en stelde mijn moeder haar boek 'De chemie van het coachen' (uitgegeven bij Kluwer) officieel voor. De Navigaytionparty was zoals te verwachten lekker fout en dus zeker geslaagd, al had ik rond 3 uur 's nachts niet nog getuige op slechts 80 meter willen zijn van een auto-ongeluk. Een jongeman miste stevig zijn bocht - de nieuwe vangrail stond er de volle twee weken - en knalde eerst tegen een lantaarnpaal, die volledig knapte en meters verder op de grond belandde, om dan in drie auto's op rij te rijden. Hij had zelf niets voor en leek ook niet gedronken te hebben... Echt surreëel om te zien hoe de wagen (perte totale uiteraard) in de lucht draaide en als een speelgoedautootje terug op z'n banden terecht