Dagen van Sofie

Na de rotste nacht (ooit) op een bus à la skibus waar je de stoelen totaal niet achterover kan zetten, kwamen we met slapende oogjes aan in Mendoza. De zon brandde al om 9u dat het niet te verdragen was: ow yeah! Omdat we zo'n vier dagen voor op schema zaten, genoten we van dit goddelijk weer om even te relaxen. Onze hostel Carahue was de goedkoopste die we al hadden gehad én had een eigen klein privézwembadje! Keihard genieten dus van de zon, onze bikini's, een boekje en een verfrissende plons. Hel even gewoon wat zitten schimmelen mag ook wel eens hé, beter nog: moét je gedaan hebben! (Zeker wetende dat je misschien maar een paar keer in je leven in eind november zo kan genieten!) 's Avonds gingen we naar de Plaza Independenzia waar er een feest was voor de wijn door de stad Mendoza. Er waren optredens van folklore Argentijnse dans, buikdans, Boliviaanse dans uit de bergen en zoveel meer. Rond het podium stonden Couleur Cafégewijs allemaal standjes met eten uit verschille

Na onze fantastische road trip rond Salta, reden we naar la Rioja waar ze niet minder dan 37° voorspelden! Een beetje té veel van het goede eigenlijk... We kwamen 's ochtends vroeg aan en het was al bakken en braden. Vanaf een uur of twee 's middags was het siësta en dus alles maar dan ook alles toe. Tot zes uur 's avonds! Say whaaaaat! Lizzie en ik gingen dan maar onder een uitputtende zon op zoek naar een plaats om een trip voor de dag erna te regelen. We zochten naar een naald in een hooiberg en liepen daarenboven nog eens grandioos verkeerd in de stad. Dat waren denk ik de meest energieslopende uren van de hele vakantie omdat we de hitte niet aankonden en op te koop toe liepen te sukkelen in een zo goed als dode stad op de middag. We zijn eufemistisch uitgedrukt gesmolten en gestorven van 'ikkanhetnietmeeraanwaarzijnwemeebezig'. Gelukkig konden we na een tukkie 's avonds nog een trip boeken bij een bureau'tje aan een voordelige prijs. Door mijn perfecte

Eén van de dingen waar ik het meest naar uitkeek, was de road trip van drie dagen die we rond Salta gingen doen. We huurden voor de zekerheid bij Hertz een betrouwbare voit om erop uit te trekken op goede en slechte wegen. Een echte ambiancemaker is voorbereid: de dees had enkele foute nineties cd's meegenomen van thuis om de tocht sowieso goed te beginnen! Alana Dante mocht de spits afbijten eens we uit het stadscentrum van Salta geraakt waren! We reden op één enkele weg richting Cafayate. Prachtige groene landschappen met in de verte gebergte. Na niet zo lang rijden kwamen we aan bij een supergroot meer, een van de grootsten van het land. Echt verbazend want elke rio die je hier ziet, staat kurkdroog en voor de rest vind je hier geen water in de natuur... Ik was helemaal in de war! Was ik in Zuid-Frankrijk of Italië? Een stralende zon, mooie natuur, mensen in zwemoutfit en barbecuënde families onder een boom in de berm met uitzicht op het meer dat wel een oceaan leek. Hier gin