Dagen van Sofie

Dag iedereen! Terwijl we op de trein wachten even dit bericht; iedereen leeft nog en we hebben op deze enkele dagen al heeeeeeeeeeeel veel verhalen in onze dagboeken staan! Omdat we hier maar even zijn, geen tijd voor Facebook en lange mail, toch even zeggen dat Bangkok al geweldig was, heet en plakkerig maar zo anders dan Europa! Normaal zijn we overmorgen in Chiang Mai waar ik beloof tijd te nemen om alles wat we gedaan hebben deftig neer te pennen... Zweterige groetjes vanuit de oude hoofdstad van dit 'vrij land': Thailand!

Met een bewogen Pukkelpop in gedachten pak ik nu mijn zak voor Thailand. De voorbije weken heb ik me trouwens nog erg geamuseerd! Ik beleefde een unieke en leuke avond in Gent, heb gedanst op een natte maar zomerse Hawaifuif (de fietssleutel overleefde het niet), heb ik Paal mee Op Stelten gezet (prachtig initiatief met veel artiesten), werd ik totaal verrast door Lina en Stien die met zelfgemaakte en versierde cupcakes aan mijn deur stonden voor mijn verjaardag -toen drie weken geleden- (leuk detail: er stond 'gellukkige verjaardag' op en een '24'), genoot ik van het terugzien van Kathy na een jaar Australië en de superfijne barbecue in Westrode village en sliep ik voor de allerlaatste keer op mijn kot in Leuven na een geweldige maar kleddernatte nacht op Marktrock! En ik heb nu ook mijn voorlopig rijbewijs dus er zal binnenkort een gevaar meer op de Grimbergse banen rijden... Morgen vertrek ik met Liesbet, Lise en Lisa -ja, ze doen het erom- voor een maand naar Thail

"What the fuck is er gebeurd?". Veel meer kwam er na de storm van amper tien minuutjes niet uit. Ik hoopte na een zonovergoten Pukkelpopeditie 2011 iets neer te pennen over het goede weer, de mensen die we leerden kennen op de camping en de festivalweide, de nieuwe groepen die we ontdekten en met welke optredens bands tienduizenden konden platspelen,... Deze editie had àlles om een van de leukste Pukkelpops ooit te worden: unieke bands (Eminem!), zon waar we al weken naar uitkeken, een leuke bende en goede plaats op de camping en wederom het gevoel dat alles perfect georganiseerd is. Maar dat was buiten Moeder Natuur gerekend. Donderdagavond rond zes uur brak de hel los. Ik stond met enkele vrienden op de Main Stage bij Skunk Anansie, totdat het begon te druppelen. Damn, niemand had een K-way mee omdat het echt té zalig weer was. Toen het harder begon te regenen, keken we elkaar aan en zeiden we "bon, we worden toch zeiknat, we zullen ons gewoon overregenen". Da