Zeven weken dromen en realiteit
Sinds maandag 24 maart ben ik werkloos. Inderdaad, chomeuse! De voorbije zeven weken heb ik nochtans véél gedaan. Vacatures zoeken, motivatiebrieven uitschrijven om jezelf te verkopen en je cv aanpassen, is al een heus werk op zich. Daarnaast was het ook dringend tijd om nog eens het beest uit te hangen met vriendinnen van de KUL in Leuven for old time's sake en te genieten van sport en vriendschap. Vorige week liep ik de Spartacus Run uit in 1u11m08s. De top vijf op 9000 deelnemers deed er dit jaar zo'n 6 à 7 minuten langer over dan vorig jaar, wat toch wil zeggen dat het parcours zwaarder was (en dat hebben we gevoeld!) en dat niets absoluut is. Ik heb dan ook geen reden om teleurgesteld te zijn in mijn tijd (tien minuten langer dan de Race Against Nature). Het was FUN! Les Cougars hebben een voor een hun best gedaan en de zware obstakelloop toch maar mooi uitgelopen zonder spierscheuren, maar wel met kleerscheuren ;) Het was een dag die naar meer, veel meer,