Dagen van Sofie

Gisteren liep ik voor de eerste keer mee met La déscente de la Lesse, van Gendron naar Dinant, zo'n 13,1 kilometer door de bossen. Ik haalde de finish na 1u18min28sec; da's niet slecht maar ik kon wel beter had ik in het begin wat neiger gas gegeven. Het was een parcours dat fel bergop bergaf ging, dus ik wou mijn energie van de laatste banaan wat sparen. Het was vooral een supertof parcours, echt in de natuur en ook geen tienduizenden deelnemers zoals met de 20 van Brussel. In totaal hebben zo'n 1200 mensen kunnen genieten van de bossen en de modder. Ik was één van de weinigen die ook echt de Ardense grond gekust hebben, maar iémand moet de miss élégance in de modder uithangen hé. Met een pijnlijke bil en een opvallend bemodderd been en shortje werd ik onderweg nog wel aangemoedigd door de vrouwen langs de baan. 't Is zoals ze zeggen: "ge gaat hard of ge gaat ni".   Na de Spartacus Run, de 20 kilometer van Brussel en La déscente de la Lesse, is het

Na een uitputtende zotte festivalzomer vorig jaar als Q-festivalchick, was het dit jaar tijd voor zorgeloos festivallen en genieten van camping, sfeer en muziek! Omdat mijn persoonlijk festivalbudget nooit zo groot is als dat van Q-music vorig jaar: stonden er drie festivals op de agenda. Mijn grootste ontdekking vorig jaar was Dranouter Festival in het gelijknamige boerengat in de West-Vlondersch. Ook dit jaar waren de Samson & Gert boys present op de camping en was de eerste avond in de biertent het grootste feestje van alle avonden! Ik kan er niet erg over uitwijden, maar het was dit jaar wel extreem legendarisch! Een korte nacht, een verloren sacoche, met veel mensen staan lallen, verloren lopen op een andere camping en in tenten liggen zoeken naar de sacoche: het had het allemaal! De dag erop werden Maja en ik ook getrakteerd op de ergste kater van ons leven, en dat op de heetste dag van het jaar in België, afzien! De eco-toiletten krijgen een driedubbele plus van ons; wat een