Met de trein naar de Provence
Afgelopen juni gingen we voor een derde zomer op rij naar Caromb , maar nu eens met de trein. Zo ver rijden met een peuter die écht niet in de auto wilt zitten, zagen we absoluut niet zitten. Omdat de schoonouders daar ook gingen zijn - met de auto - konden wij voor de trein kiezen en toch nog de luxe hebben van ter plekke een auto te hebben om naar de winkel te gaan of eens een dorpje verder te bollen. Compact gepakt en gezakt werden we afgezet aan Brussel-Zuid. Voor Fons was er héél veel te bekijken en dus dikke ambiance. Op de trein was het ook meteen vuurwerk: Fons stond enthousiast te springen van plezier en op het raam te kloppen en kusjes te geven. Het plezier kon niet op. Tot hij na amper 5 minuten slecht van de zetel schoof, met zijn kin tegen het tafeltje. Een heel luide schreeuw en veel bloed. Ons hart in duust stukken. Een stukje van zijn voortand eraf en een vrij grote snee in zijn tong. Effe ontroostbaar maar na een paar minuten was hij weer rustig en af te leiden met ee