Zeven weken dromen en realiteit
Sinds maandag 24 maart ben ik werkloos. Inderdaad, chomeuse! De voorbije zeven weken heb ik nochtans véél gedaan. Vacatures zoeken, motivatiebrieven uitschrijven om jezelf te verkopen en je cv aanpassen, is al een heus werk op zich. Daarnaast was het ook dringend tijd om nog eens het beest uit te hangen met vriendinnen van de KUL in Leuven for old time's sake en te genieten van sport en vriendschap.
Vorige week liep ik de Spartacus Run uit in 1u11m08s. De top vijf op 9000 deelnemers deed er dit jaar zo'n 6 à 7 minuten langer over dan vorig jaar, wat toch wil zeggen dat het parcours zwaarder was (en dat hebben we gevoeld!) en dat niets absoluut is. Ik heb dan ook geen reden om teleurgesteld te zijn in mijn tijd (tien minuten langer dan de Race Against Nature). Het was FUN! Les Cougars hebben een voor een hun best gedaan en de zware obstakelloop toch maar mooi uitgelopen zonder spierscheuren, maar wel met kleerscheuren ;)
Het was een dag die naar meer, veel meer, smaakte en zo schreef ik me eergisteren met Ward en Lara in voor de Gladiator Run Extreme Mud Edition op 23 november in Vossem. 24 kilometer lopen en meer dan 90 obstakels in een zwaar modderparcours; da's pas een uitdaging om voor te trainen! Hierna kan ik met een gerust hart sterven, als ik dat daar nog niet deed... 'Pain is temporary, glory is forever.'
Aan iedereen die denkt dat met twee masters werk vinden easy is: think again. Ik verliet Saatchi einde augustus 2013 zonder oog op een nieuwe job. Voor mijn plots ontslag vorige zomer was ik al maanden aan het uitkijken naar en solliciteren op leuke jobs die inhoudelijk en qua bedrijf een goede match met mijn persoon waren. Off the record, mijn eerste sollicitatiegesprek met een ander bedrijf dan waarvoor ik toen werkte, was op 30 september 2012... Met een goed op voorhand geboekte vakantie naar Argentinië in november, besefte ik dat een job vinden in september of oktober slechts met véél chance kon gebeuren. Ik deed een superleuke tijdelijke functie voor mijn reis - communicatiemedewerker voor Human Challenge - en werd gelukkig ook gecontacteerd voor een tijdelijke functie die startte net na mijn reis. Van december tot einde maart werkte ik als eindredacteur en coördinator voor alle gemeenschapskrantjen in de faciliteitengemeenten van vzw 'de Rand'. Met opnieuw wat ervaringsbagage, meer zelfvertrouwen en enthousiasme smeet ik me enkele weken geleden op de sollicitatiemarkt. Het obligatoire bezoekje aan de HVW in Brussel achter de Brabantstraat was voor de tweede keer even slikken en beseffen dat je het niet écht volledig zelf in de hand hebt hoe lang je werkloos bent. En dat we in een verdomd aangename welzijnsstaat leven, waar ik mijn ouders mag bedanken voor alle kansen die ik kreeg alsook hun steun tijdens mijn werkloosheid. Met de euforie in mijn pretogen af te lezen, kan ik vandaag zeggen dat ik een contract getekend heb bij een origineel en vooruitstrevend communicatie- en marketingbureau in Mechelen. Op maandag ben ik weer onder de levenden van de arbeidsmarkt: driewerf hoera! Ik hoop dat ik hiermee ook voor de laatste keer kan spreken van een werkloze dag en dat mopjes maken over de crisis weer grappig is! ;) Mijn ouders, vrienden en ex-collega's ben ik dankbaar voor alle vacatures die ze in mijn mailbox dropten en de onvoorwaardelijke steun en luisterende oren. Aan alle mensen die nog geen fijne job vonden of niet gelukkig zijn met wat ze nu doen; weet dat je zeker niet alleen bent en dat het buiten je opleiding, competenties, persoonlijkheid en enthousiasme ook vooral afhangt van timing en een dikke portie geluk!
En jij, wanneer had jij nog eens het gevoel geluk te hebben? Ik genereer vanaf nu mijn eigen energie met positief denken :)
Vorige week liep ik de Spartacus Run uit in 1u11m08s. De top vijf op 9000 deelnemers deed er dit jaar zo'n 6 à 7 minuten langer over dan vorig jaar, wat toch wil zeggen dat het parcours zwaarder was (en dat hebben we gevoeld!) en dat niets absoluut is. Ik heb dan ook geen reden om teleurgesteld te zijn in mijn tijd (tien minuten langer dan de Race Against Nature). Het was FUN! Les Cougars hebben een voor een hun best gedaan en de zware obstakelloop toch maar mooi uitgelopen zonder spierscheuren, maar wel met kleerscheuren ;)
Het was een dag die naar meer, veel meer, smaakte en zo schreef ik me eergisteren met Ward en Lara in voor de Gladiator Run Extreme Mud Edition op 23 november in Vossem. 24 kilometer lopen en meer dan 90 obstakels in een zwaar modderparcours; da's pas een uitdaging om voor te trainen! Hierna kan ik met een gerust hart sterven, als ik dat daar nog niet deed... 'Pain is temporary, glory is forever.'
Aan iedereen die denkt dat met twee masters werk vinden easy is: think again. Ik verliet Saatchi einde augustus 2013 zonder oog op een nieuwe job. Voor mijn plots ontslag vorige zomer was ik al maanden aan het uitkijken naar en solliciteren op leuke jobs die inhoudelijk en qua bedrijf een goede match met mijn persoon waren. Off the record, mijn eerste sollicitatiegesprek met een ander bedrijf dan waarvoor ik toen werkte, was op 30 september 2012... Met een goed op voorhand geboekte vakantie naar Argentinië in november, besefte ik dat een job vinden in september of oktober slechts met véél chance kon gebeuren. Ik deed een superleuke tijdelijke functie voor mijn reis - communicatiemedewerker voor Human Challenge - en werd gelukkig ook gecontacteerd voor een tijdelijke functie die startte net na mijn reis. Van december tot einde maart werkte ik als eindredacteur en coördinator voor alle gemeenschapskrantjen in de faciliteitengemeenten van vzw 'de Rand'. Met opnieuw wat ervaringsbagage, meer zelfvertrouwen en enthousiasme smeet ik me enkele weken geleden op de sollicitatiemarkt. Het obligatoire bezoekje aan de HVW in Brussel achter de Brabantstraat was voor de tweede keer even slikken en beseffen dat je het niet écht volledig zelf in de hand hebt hoe lang je werkloos bent. En dat we in een verdomd aangename welzijnsstaat leven, waar ik mijn ouders mag bedanken voor alle kansen die ik kreeg alsook hun steun tijdens mijn werkloosheid. Met de euforie in mijn pretogen af te lezen, kan ik vandaag zeggen dat ik een contract getekend heb bij een origineel en vooruitstrevend communicatie- en marketingbureau in Mechelen. Op maandag ben ik weer onder de levenden van de arbeidsmarkt: driewerf hoera! Ik hoop dat ik hiermee ook voor de laatste keer kan spreken van een werkloze dag en dat mopjes maken over de crisis weer grappig is! ;) Mijn ouders, vrienden en ex-collega's ben ik dankbaar voor alle vacatures die ze in mijn mailbox dropten en de onvoorwaardelijke steun en luisterende oren. Aan alle mensen die nog geen fijne job vonden of niet gelukkig zijn met wat ze nu doen; weet dat je zeker niet alleen bent en dat het buiten je opleiding, competenties, persoonlijkheid en enthousiasme ook vooral afhangt van timing en een dikke portie geluk!
En jij, wanneer had jij nog eens het gevoel geluk te hebben? Ik genereer vanaf nu mijn eigen energie met positief denken :)
Reacties
Een reactie posten