Eerste keer in de Vogezen met Fonzy

En ook de eerste keer samen met 'de happy family' - dat is de naam van het Whatsapp-groepje met mijn mama en broer. (Ik vraag mij soms af hoe die groepjes bij andere gezinnen/families heten. Sowieso zullen er buiten "De Peetersen" ook heel grappige dingen tussen zitten.) 

Eind juli een weekje samen weg, niet al te ver rijden, gezellig verjaren (pannenkoekenontbijt!), tijd nemen om te rusten of boeken of Knacks te lezen, al is die actua dan met enkele maanden vertraging. Fré en Huyby hadden hun fietsen mee, mama en ik onze loopschoenen. Iedereen content. Fonsje die niet goed at, nog geen regelmaat had ('s nachts wakker liggen bonken en overdag op de speelmat KO gaan), niet doorsliep en dus twee vermoeide ouders die daarrond helikopterden. Niet te geloven dat we daar in een kleine kamer op een te kleine, slechte en lawaaierige matras sliepen met Fons erbij. Ik ben dan ook 2 keer in een andere kamer gaan liggen - beste beslissing van de congé. En oordoppen, altijd oordoppen.

We verbleven in een huis (met veel bootelementen en foto's van het gezin en hun 'free minds' leven) in Sint-Quirin. Een mooi dorpje met veel bloemen en een leuke zwemvijver met ligweide. Daar hebben we een paar keer vertoefd en in het aanpalende bos ben ik enkele keren gaan lopen, mijn allereerste loopjes sinds de bevalling! Superleuk maar ook superzwaar dus de immer perfectioniste in mij was niet tevreden, maar achteraf gezien gewoon al goed dat ik bewogen heb en naar mijn lichaam geluisterd wanneer het niet (meer) ging.

Uitstappen naar stadjes of andere dorpen hebben we niet echt gedaan; het wandelen beperkte zich tot de kapelletjes en bosjes in de buurt. Maar we zijn wel op 29/07 gaan supporteren voor de Tour de France voor de vrouwen! Dat was eens een belevenis! En Fonsje had van peter Fré een TDF boy'ke gekregen, dus aan onze outfit zal het niet gelegen hebben. Lang op voorhand ergens in de kant gedoken, gepicknickt en dan enkele seconden vertier wanneer de groepjes fietsers voorbijvlamden. Wat ambiance maar niet te vergelijken met de TDF voor de mannen. Volgens habitués was de promocaravaan maar een triestig afkooksel van wat ze bij de mannenrace doen. Jammer die ongelijkheid.

Herinneringen aan een fijne vakantie met kleine Fons en de eerste keer met mama, Fré en ik sinds het middelbaar 😊


















Reacties

Een reactie posten

Populairste posts

Faleminderit Albanië!

Afbeelding
En toen gingen we eens naar Albanië… Wat een TOP bestemming voor een mooie, rustige, verrassende vakantie. Dag na dag groeide mijn enthousiasme. Ik kan alleen maar aanraden zélf eens een kijkje te gaan nemen in dit land met gevarieerde natuur, extreem vriendelijke mensen en lekker (goedkoop) eten. Hier kom ik vast en zeker eens terug. Onze heerlijke, avontuurlijke elfdaagse reis zag er ongeveer zo uit: Dag 1 - Tirana Eerlijk gezegd? Niet veel te zien… We ontdekten hier wel dat het eten keigoedkoop is! We genoten van de zon, het slenteren, een fro’ yo’ ijsje, inkopen doen voor de road trip,.. We logeerden in een proper en centraal gelegen appartement van een Albanese chique madame waarvan haar twee dochters in New York woonden. Haar tips en vriendelijke opwacht op de luchthaven (met plakkaat en al!) maakten alvast duidelijk hoe warm de Albanezen zijn. Dag 2 – start road trip: van Tirana naar Berat Berat had een middeleeuws centrum met duidelijke restanten van...
Meer lezen

Me gusta Cuba

Afbeelding
Twee dagen en een scheet spenderen we in la Habana . Het lijkt alsof je door een grote filmstudio wandelt met fantastisch voorziene props uit de jaren 50. We bezochten een supergroot fort dat al voor heel veel geschiedenis gezorgd heeft, met een interessante tentoonstelling met veel oude foto's van Che en de Castro's. We liepen door alle straatjes van la Habana Vieja , het oudste stadsdeel. Binnenkijken bij de mensen en zien hoe ze met oude, verroeste toestellen een fitnesscentrum openhouden, hoe ze elk wrak nog aan de praat kunnen krijgen, hoe iedereen er bijna op elkaar leeft en dus ook vrede moet nemen met de luide muzieksmaak van de buur... Ik denk dat we wel het echte leven daar gezien hebben door te slapen in een buurt waar niet al te veel toeristen overnachtten. Ook een supercosy cafeetje ondekt waar we ook aten aan de bar. Later zal blijken dat we hier de beste mojito's van heel onze reis gedronken hebben (met een vleugje bitter!). Topsfeer, zeker wanneer drie jonge...
Meer lezen

Roodkapje voor één dag

Afbeelding
Het leven is geen sprookje, maar voor één dag kunnen we toch eens doen alsof? Mijn lieve ex-collega Eef van Sweetmoments.be zocht een Chinese vrijwilliger die haar van sprookjesfoto's kon voorzien. Ze zag in mij een Roodkapje, en ik? Ik wou wel eens iets doen wat ik op mijn 'done' lijstje kon zetten. Afspreken op een koude ochtend in april in Buggenbout Bos in een kleedje op hakjes; dat is langs een kant kiekenvel, en langs de andere kant vooral hopen dat je geen bekend volk tegenkomt ;). Dankzij de lange, donkerrode cape zat ik vrijwel meteen in mijn rol - toch wel moeilijk om serieus te blijven terwijl het geheel zo lachwekkend is en joggers en boswandelaars vreemd opkijken als ze zien wat er tussen de bomen staat. Dankzij goede coaching van de fotografe mag het resultaat er zijn. Dankjewel Eef! Vraag Eef om al jouw mooiste momenten vast te leggen om voor altijd van te genieten. Sweetmoments Roodkapje Sweetmoments Mieke en Wim Sweetmoments Sara en Tom ...
Meer lezen