Dranouter festival 2022

Enkele dagen na onze vakantie in Frankrijk maakten we alles gereed om te gaan kamperen. En niet zomaar kamperen! Op Dranouter festival van donderdag tot en met maandag: een festival dat dankzij de festivalzomer met Q-music in 2012 mijn hart had gestolen qua mensen, omgeving, sfeer, muziek, feestjes. Het zou een heel andere belevenis van een meerdaags festival worden. Gezinscampings met stilte om 22u. Allemaal rondhossende kinderen of zelfs pasgeboren baby's. Mensen die met hun ganse familie, straat of vriendenkring als een hechte commune samenleefden op de camping. Oma en opa die mee komen kamperen want waarschijnlijk al decennia naar dit folkfestival komen - en écht over 'de goeien ouwen tijd' kunnen klappen toen dat alles nog kan en mocht. Niet te vergelijken met andere festivals, laat staan festivalcampings. Gelukkig een verademing, zo'n "stiltecamping" - fuck ik word oud...

Het was een grote aanpassing, met een baby die nog steeds elke nacht 2 of 3 flessen nodig had. Waar we ons ook niet aan hadden verwacht, was dat het 's avonds en 's nachts heel erg afkoelde. Fons lag op amper 2 dunne laagjes dus kort op de grond, waar het ijzig koud werd. Ikzelf zat 's nachts met keiveel kleren in mijn slaapzak en sjaal en handdoek om het warm te houden. Daarbij propte ik de fles water waar we het melkpoeder mee vermengden om z'n flesjes te maken. Maar echt warm werd dat niet. Fons voelde vaak koud aan en wij stopten hem in als een eskimo. Ik bleef denken aan baby's die in Scandinavië warm ingeduffeld worden om buiten te slapen gelegd te worden: alles komt goed. Maar echt ontspannend was het niet die nachtshiften (wij wisselen elke nacht af zolang Fons niet doorslaapt) en soms was ik zelf meer van de kou en het lawaai (ik kan niet slapen als ik muziek hoor) aan het stressen dan van het 2x opstaan en flesje geven aan een baby van 5 maanden oud, hopende dat het onrustige wenen snel stopt voor jezelf én de omliggende mensen in hun tent.

De dagen waren lekker warm en het gezelschap ook. Er werd gelummeld zoals het moet op de camping, wat 'familie flodder' gespeeld, zelfs pannenkoeken werden gebakken, knuffeldiertjes uitgeleend en vriendschapsbandjes gemaakt. Een gezellige boel op de camping en op de festivalweide, waar Dranouter echt werk maakt van alles rondom de podia. Ik genoot van het rondkuieren en hier en daar muziek mee te pikken. Maar de echte grote namen speelden 's avonds en dat was wel balen: zelfs de avond dat ik niet moest opstaan voor Fons en met oordoppen kon slapen (in de andere, kleine tent die we meehadden) was ik zo brak van al maanden slaaptekort en het vele wandelen en rechtstaan, dat ik niet de moed had om veel later dan middernacht in bed (enfin op de matras) te kruipen. 

Het was op dat vlak een totaal ander gegeven dan 'een festivalleke doen' in het verleden. Gelukkig heb ik er meer dan goed van genoten toen het nog kon! 😇 Zo'n dingen moeten we blijven doen, maar dan zonder baby om écht 100% van het festival te kunnen genieten en onze batterijen weer wat op te laden, of wanneer Fons wat ouder is en wij meer op ons gemak. 

Enkele prachtige foto's van een ontspannend, prikkelend en geestig vakantietje op Dranouter (thanks to  Maja for the professional shots): 





























De ochtend van vertrek had Fons nog voor een last-minute verrassing gezorgd. Explosioooon! 

Reacties

Populairste posts

Faleminderit Albanië!

Me gusta Cuba

Roodkapje voor één dag