Dagen van Sofie

Op een alweer warme, prachtige ochtend (dag 11) gingen we uit Dana weg. The Dana Hotel, manager Suleiman en alle vriendelijke gasten zullen we nooit vergeten. Om nog van de zoete thee te zwijgen die continu klaarstond voor iedereen. We namen de twee Indiërs Soumya en Phaneendra mee op de achterbank. We checkten in in Cleopetra hotel (ha ha, goed gevonden hé) om meteen naar de site van Petra te gaan. Petra is Unesco erfgoed. Het is in feite een heel oude stad die grotendeels uit rotsen werd gehouweeld. Omgekeerd design, zoals ze het noemen. Sommige stukken van iets v.C. en recentere van slechts een paar 100 jaren n.C. Gebouwen staan vast in de rotsen, wat wel stevig is, maar hierdoor is niets flexibel en werden tijdens aardbevingen steeds zaken afgebroken. Na de zoveelste aardbeving werd de stad verlaten rond 900 n.C. Om de stad binnen te komen, loop je een kilometer door een canyon van hoge rots waar ooit een rivier de vorm uit sleet. Mooie, afgeronde rotsen om in de schaduw d...

Tijd om de stad te verlaten! We zoeken een auto voor de komende 9 of 10 dagen. We hebben geluk: bij Hertz hebben ze nog één auto die we zo lang kunnen huren en afzetten in het Zuiden. Haleluja, dag 5 goed ingezet! We knallen naar Madaba, een vrij christelijk stadje onder Amman. In hotel Salome krijgen we via de sympathieke taxichauffeur van de castle loop, Jamil, 5JD korting. Daarna zoeken we naar een broodje of falafel en kregen we ne gratis lunch van nev zalige mens! Een kebabbroodje met falafel, hummus en sappige tomaat. Superlekker! (We denken wel dat we de lunch van zijn twee werknemers hebben gekregen, maar soit.) We rijden door naar Mount Nebo: mooi uitzicht, maar niet veel te zien van kerk. Alles is toe voor renovatie... Stoem! Daar hadden ze ook niks van gezegd aan de ingang, beetje raar. We hebben wel veel informatie gelezen en foto's gezien van de mozaïeken en verhalen van deze kerk. Niemand mider dan Moses heeft zich hier na 40 jaar tripsticken in de woestijn...

Opstaan om 4u50 was voor deze keer voor een goed doel: we vlogen namelijk langs Wenen naar Amman, de hoofdstad van Jordanië. Geboekt in de eerste week van februari, lang naar afgeteld, ... de grote congé kan eindelijk beginnen! Twee vluchten en een dikke snurkster achter ons later kwamen we aan. Metéén warme, droge lucht in onze smoel geblazen: zalig. We kochten de avond voor ons vertrek een Jordan Pass. Gloednieuw voor reizigers sinds september. Eén ticket waar je visum inzit en ook tal van entrance fees voor kastelen en andere historische sites. In totaal goedkoper dan alles apart te moeten aankopen. Jammer genoeg was de luchthaven zelf nog niet echt goed voorbereid op deze Jordan Pass... Ze konden het e-ticket met QR-code niet scannen en ons dus niet 'processen' zonder geldig bewijs. De man aan de visumbalie herkende de Jordan Pass wel, maar moest met zijn collega checken. We werden naar een lokaaltje gebracht waar enkele mannen in uniform zaten te paffen, op Facebook te s...