Czech it out!

Finally, de eerste échte vakantie (met het vliegtuig enal) van 2015 bood zich aan. Het was voor mij eerst nog een verrassing waarnaar de reis zou gaan, maar wat heeft mijn toplief goed gekozen zeg. Natuur, cultuur, bier, mooie gebouwen én zon in het mooie pretpakket dat Tsjechië heet.

Donderdagavond was het al bijna prijs. Zaten we nog op de wc toen ons vliegtuig boardde, en het plots héél snel ging, zo snel dat ze ons afriepen in de luidsprekers. Gelukkig hard gelopen en niet met de broek op de enkels het vliegtuig moeten ingaan ;) We zagen de stad meteen by night; veel lichtjes, torens en kerken toonden zich. Na een stop in onze AirBnb, trokken we snel nog even de stad in om wat sfeer op te snuiven. Na een klein halfuurtje liepen we niemand minder dan Mister Bicky himself en sidekick Dries tegen het lijf in de smalle, warme straatjes van Praag. Als je ver van huis bent, komen de stamgasten van je café toch gewoon naar dààr?! 

We namen twee dagen de tijd om de prachtige stad te verkennen. En dat onder een zalige, soms te hete, zon. Zo'n 34 graden, maar liever wat té warm dan koud en regen. We ontdekten de mooie plekjes van de stad en merkten meteen waarom er zoveel mensen op citytrip naar Praag komen. Je vindt er gewoon alles! We deden alles te voet - terwijl we zorgden niet overreden te worden door horden toeristen op een Segwey. Zo zetten we onze voeten op de grond bij de eilandjes in de Moldau die door Praag vloeit, aan gebouwen als de senaat, het koninklijk paleis en de tuinen, de lekkerste lunchplekjes, parken met vele viewpoints, de rustigere wijken (waar clochards ongegêneerd hun broek afsteken tegen een kerk om bruintje de beer uit te laten), de beer garden, de kathedraal met een toren van 96 meter hoog (haleluja), de kleurrijke huisjes waar Kafka in woonde, ... Gewoon de maxe stad! Ik zou er graag nog eens in de winter passeren als er overal sneeuw op de heuvels rond de stad ligt. 

Daarna namen we een warme, puffende, luide trein naar Cesky Budejovice, waar we tonnen chance hadden en na tien minuten een bus naar Cesky Krumlov konden pakken. Wat was me dat! Er liepen honderden Chinezen rond, allemaal met hun kodak of tablet om foto's te nemen. Dit stond zeker en vast in hun boekske van bezienswaardigheden. Maar het was het waard. Beschermd als Unesco World Heritage; dit stadje is nog authentiek en supergezellig. Geen supermarktje of andere winkels te vinden in dit stadje, dat als een eilandje is afgesloten door de Moldaurivier die er als een slang rondligt. Rondom het stadje heuvels. In het stadje mooie, kleine, ouderwetse huisjes, kanotoeristen, een kasteel met beren in de gracht, ... Het was effenaf een van de meest pittoreske dorpjes die ik al gezien heb! En dat opnieuw in een stralende zon en genietend van een echte trdelnik: een Tsjechische specialeit van bladerdeeg gemaakt rond een staaf die je kon besuikeren of met kaneel bestuiven. Mmh!  

Van daar pakten we de bus naar Černá v Pošumaví. Een dorpje aan het Lipnomeer, wat meer in het zuiden van Tsjechië. Hier startte jammer genoeg eerst de queeste naar het vinden van een 'suitable' verblijfplaats. Het houten tuinhuisje dat we geboekt hadden was zonder overdrijven rot, zat vol schimmels, vuil, stonk, had enkel koude buitendouches aan de overkant van de straat (idem wc - wel een pispot van de jaren stillekes in het "huisje"), kortom zo marginaal dat we besloten hier geen 30 euro per nacht aan te geven. Ik zag het eerst nog zitten omdat ik gewoon schrik had dat alle andere dingen volzet zouden zijn (zo bleek de week ervoor online), maar ik ben zó blij dat Huyby doorgezet heeft want waar we eindigden was het niet luxueuzer, maar wel proper. Op enkele spinnen na. We liepen in de hitte met onze grote rugzak op onze sletskes de buurt rond op zoek naar een plekje en eindigden bij een camping die nog één tent te huur hadden. Lekker chill, een festivalgevoel, propere tent, belachelijk dicht aan het water, we konden gewoon onze kop neerleggen en rusten. 's Avonds zagen we een prachtige maan achter de heuvels aan de overkant duiken en lagen we in onze slaapzak en fleece onder de sterren. Morantisch ;) Onze laatste dag vakantie werd van 's ochtends tot 's avonds pure ontspanning. In de zon aan het meer liggen, kijken naar de windsurfers, zeilbootjes die passeerden, om het snelst naar de boei zwemmen, wat lezen, een dikke Magnum 'mé neukes' gegeten en een ferme halve liter naar binnen gekapt (want het was warm hé). Oh zo zalig! Een hele dag mensen van de camping beloerd - uiteraard waren onze buren Hollanders - en in het verfrissende Lipnomeer gezwommen: gewoon 'joy'.

  

  

De laatste dag in Tsjechië was helaas de hele dag on the road. Opstaan, inpakken, naar het station wandelen om vervolgens vierenhalf uur op een trage trein te zitten zonder airco. In kan u zeggen, als het bijna 35 graden is en je reist in een oud-conmunistisch treintje dat krijst bij elke halte omdat het ijzer van de wielen op het spoor slijt, is een handdoekske onder uw gat de beste oplossing tegen reetzweet op de bank. Na een guilty pleasure met frietjes en een burger, de bus op naar Praag Airport. Jammer maar helaas... Het waren prachtige dagen vol ontdekkingen die me helemaal overtuigd hebben van het land. I'll be back!