#Mons2015
Hier gingen we dan: een culturele, korte citytrip naar Bergen - culturele Europese hoofdstad van 2015. Mons2015 gaat over cultuur overal en alle dagen in de stad, over de metamorfose die de stad nu ondergaat en ... veel lekkere haltes in de superkleine stad.
Gisteren de laatste droge momenten van het weekend benut om een uur twintig minuten uit te waaien met mijn flashy loopschoenen en idem hesje. Rond 10 uur vertrokken we naar Mons. Goedgezind en klaar om het weer te trotseren! We vonden twee (drie?) weken geleden via Airbnb een leuk appartementje voor één nacht op een scheet van de stadskern. We parkeerden gratis op niet minder dan 2 meter voor ons nummer 66. Et c'est parti mon kiki! We lieten onze spullen in de auto en trokken er te voet op uit. We passeerden kleine, gezellige, vuile, afgebrokkelde, vintage, mooi gerenoveerde, door planten overwoekerde, van voortuintjes voorziene, ... kortom een hele resem van huisjes voor we op de kasseistraat botsten die ons recht naar de Grand Place zou leiden. Omdat de honger te groot was om aan de stadswandeling te beginnen, zochten we op Lores advies Boule de Bleu op. Jawadde dadde! Keigrote salades en andere lunches om u tegen te zeggen én overheerlijke zelfgemaakte limonade! Een gezellige rumoerigheid, retro en houten inkleding, vriendelijke bediening, niet duur voor wat je op je bord kreeg... Dit is een echte aanrader! Ook de wc moet je een bezoekje brengen. Wedden dat je in een nostalgische bui nog eens op zoek gaat naar oude leesboekjes van Tiny? ;) Zeker reserveren zou ik wel zeggen, aangezien wij de laatste niet-gereserveerde stoelen mochten opwarmen voor mensen die om 14 uur zouden komen. Tijdens onze aanwezigheid werden wel een stuk of dertig mensen weggestuurd wegens volzet.
Met een overload aan energie startten we aan de stadswandeling die we via Maja doorgestuurd kregen. Hiermee zouden we zeker geen plezante of mooie steegjes kunnen overslaan. Oef! We kochten en passant ook onze tickets voor het museum BAM in Mons, waar nu de expo "Van Gogh in de borinage" loopt. Driewerf hoera; als ING-klant betaal je 8 euro voor een ticket in plaats van 15. Ik zit dan wel bij KBC, maar gelukkig staan onze centen wat gespreid over meerdere banken ;)
De wandeling was leuk. We ontdekten wat kunst in en rond bomen. We zagen hoe sommige woningen prachtig gerenoveerd waren en andere ambtenarijgebouwen al in geen jaren een oplapbeurt kregen. Daar waar de tijd stil bleef staan, was het leuk vertoeven. Gelukkig liepen er ook niet te veel toeristen rond. De bussen mensen die werden afgezet op de Grand Place gingen denk ik rechtstreeks naar het museum om daarna een "menu touristique" naar binnen te slaan in het befaamde biercafé op de markt, om dan thuis te vertellen dat ze alles van het échte Mons gezien hebben...
In de namiddag hadden we afgesproken met Jean die ons de studio voor één nacht verhuurde. We waren aangenaam verrast door de ruime slaapgelegenheid en de vette sproeier in de douche die wat aan een regendouche deed denken. Er was een een breed maar kort bad, waar we helaas geen tijd voor hebben gehad. Even opwarmen, de beentjes en ruggen strekken en telefonisch reserveren bij L'envers. Na 's middags te hebben gezien hoeveel mensen geen plaats meer kregen, wouden we dat vermijden en 's avonds liggen ronddolen in het stadje met een rommelende maag... Weeral chance! De laatste tafel bij de deur was van ons!
Daar heb ik een coupe'ke heerlijke rosé schuinwijn gedronken - yolo enal - en nam Huyby een stevig bier als aperitief. Mannen weten waarom en zo. Het eten was daar ook zó lekker, mannekes toch! En iedereen supervriendelijk, een niet te groot restaurantje, verse ingrediënten en grote porties. Meer hebben wij niet nodig. Of toch wel: een dessert, maar dan toch om te delen want honger hadden we niet na mijn pasta met zalm en zijn suggestie met twee dikke stukken eendvlees. Dame blanche binnen en welle weg! Het eerste café met een tv-scherm gingen we binnen want ik zou de match van onze Rode Duivels eigenlijk niet missen door ergens fancy cocktails te gaan drinken. Het was een simpel cafeetje met echte Bergenaars. Simpele mensen, op de bar-moeder na enkel mannen denk ik. Ah nee, er was ook nog één gezinnetje voor ons waarvan de Rubensiaanse mama er niets beter op had gevonden zoonlief van ongeveer 10 jaar een gigàntische chipszak smaak Bicky Burger te geven. Echt gezellig, zo'n familie-uitstap. Bijna alle 5 goals kon de jongen met niemand delen aangezien mama, papa en een vriendin de helft van de tijd buiten stonden te roken en 20 minuten per nicotineshot wegbleven. Echt een charmant cafeetje! ;) Het was echt genieten, die match #belcyp want het was zo snel al duidelijk wie de allersterkste was. Wat ik niet zal vergeten is dat achter ons in koor plots een lichtjes geadapteerde zangstonde weerklonk à la "Waar is de feestje? Hier is een feestje!". De mannen hadden er plezier in en ik vond het de max dat dit lied over de taalgrens heen het gehaald heeft! Trouwens, in Mons viel me op hoe de verhuurder en sommige mensen op straat hun uiterste best deden om Nederlands te praten! Echt fijn om te zien dat wanneer er toerisme aan vasthangt en er heel wat bezoekers passeren, de mensen ons willen helpen in onze eigen taal. Daar kan Brussel helaas soms nog wat van leren... :)
Vandaag ging het regenen en zouden rukwinden voor een herfstige dag zorgen. Frank en Sabine hebben niet gelogen, dedju! Na ons kort ontbijt en het wegsteken van onze spullen, trotseerden we wind en regen om om 11 uur in het BAM te geraken voor de tentoonstelling over Vincent Van Gogh en zijn inspirerende periode in de Borinage. We waren iets later; om 11u05 stonden we met een heleboel anderen bijeengepropt in een inkomhal slash receptie slash museumshop. Geen aanduidingen waar je moest staan en ook niemand die duidelijk maakte of we goed stonden aan te schuiven. Op een mum van tijd stond er belachelijk veel volk binnen - waar het onpasselijk warm werd en er ook wat gepusht werd - én buiten waar de paraplu's zowat het enige waren om de bezoekers wat te hoeden voor het weer. er bewoog niets en niemand begreep waarom we niet binnenmochten. Er werden net ticketten uitgeschreven op een bepaald tijdstip (een kwartier verschil steeds) om te voorkomen dat je moest aanschuiven en dat een bepaalde rust in de zalen gegarandeerd zou kunnen worden. Niet? Om 11u40 geraakten we binnen, oef. Achter ons stonden zonder overdrijven 150 of meer mensen als kippen in een legbatterij. We weten nog steeds niet hoe het komt dat het er zo druk was; was er een probleem met het ticketing systeem geweest? Kwamen er veel gegidste groepen tussen de mensen met een ticket op een bepaald uur? Hadden ze twee of drie keer meer tickets verkocht dan er mensen binnen mogen? We don't know, maar hopen wel dat ze voor het belangrijke weekend volgende week wat beter georganiseerd zijn want erg professioneel kwam het niet over. Ik raad jullie alleszins aan een ticketje om 12u of 13u te reserveren, dan was het véél rustiger! De tentoonstelling zelf was zeker de moeite als je eens wil kijken hoe de jonge Vincent Van Gogh (1853-1890) eigenlijk slechts de laatste tien jaar van z'n leven besefte wat hij wou doen en hoe dit alles invloed had op zijn teken- en schilderkunst. Zoek aan de ingang zeker het boekje in het Nederlands, waar regelmatig meer info over schilderijen en tekeningen in staat.
Vandaag was de stad eigenlijk zo goed als dood. Niet specifiek door het weer, maar gewoon omdat op zondag 95% van de winkels, resto's en bars gewoon gesloten zijn. Een gemis voor de commerce, als je 't ons vraagt! En een gemis voor onze hongerige magen, want we hadden op het plannetje van Use-it nog enkele leuke tips gelezen, maar ze waren allemaal niet open. Awoe! We hebben dan maar wat rondgewandeld door de regen en passeerden op weg naar de auto Bistrot Folie, een deel van Maison Folie waar plaats is voor theater, expo's en events. Wederom keilekker en niet duur, ingericht in een soort hangar waar vroeger een school in was, maar waar de verdieping volledig van was weggehaald.
Ik had graag nog wat winkeltjes gedaan, het gratis museum van natuurwetenschappen bezocht (waar een olifant, zebra en een van de grootste mensen (2,56 meter) opgezet zijn!), de ouderwetse cinema en een film gezien, de Unesco-site in Grand-Hornu ten westen van Mons gezien (waar je een goed zicht op de Borinagestreek krijgt) en het MICX gebouw achter het station gezien. Dat laatste waren we eerlijk gezegd vergeten want stond op ons lijstje voor in het naar huis gaan. Maar de regen gooide roet in het eten en al deze dingen en wie weet nog superleuke tentoonstellingen die we nu gemist hebben, zullen voor een volgende keer in Mons zijn!
Citytrippers: zeker doen, maar ik zou een vrijdag vrijaf nemen en vrijdag en zaterdag gaan. En wat beter weer afwachten, zodat je misschien langer kan rondwandelen en op terras een fris crèmeke (of twee) kan eten. Al is er zo veel te doen dat je ook binnen vanalles kan bezoeken (buiten op zondag).
Gisteren de laatste droge momenten van het weekend benut om een uur twintig minuten uit te waaien met mijn flashy loopschoenen en idem hesje. Rond 10 uur vertrokken we naar Mons. Goedgezind en klaar om het weer te trotseren! We vonden twee (drie?) weken geleden via Airbnb een leuk appartementje voor één nacht op een scheet van de stadskern. We parkeerden gratis op niet minder dan 2 meter voor ons nummer 66. Et c'est parti mon kiki! We lieten onze spullen in de auto en trokken er te voet op uit. We passeerden kleine, gezellige, vuile, afgebrokkelde, vintage, mooi gerenoveerde, door planten overwoekerde, van voortuintjes voorziene, ... kortom een hele resem van huisjes voor we op de kasseistraat botsten die ons recht naar de Grand Place zou leiden. Omdat de honger te groot was om aan de stadswandeling te beginnen, zochten we op Lores advies Boule de Bleu op. Jawadde dadde! Keigrote salades en andere lunches om u tegen te zeggen én overheerlijke zelfgemaakte limonade! Een gezellige rumoerigheid, retro en houten inkleding, vriendelijke bediening, niet duur voor wat je op je bord kreeg... Dit is een echte aanrader! Ook de wc moet je een bezoekje brengen. Wedden dat je in een nostalgische bui nog eens op zoek gaat naar oude leesboekjes van Tiny? ;) Zeker reserveren zou ik wel zeggen, aangezien wij de laatste niet-gereserveerde stoelen mochten opwarmen voor mensen die om 14 uur zouden komen. Tijdens onze aanwezigheid werden wel een stuk of dertig mensen weggestuurd wegens volzet.
De wandeling was leuk. We ontdekten wat kunst in en rond bomen. We zagen hoe sommige woningen prachtig gerenoveerd waren en andere ambtenarijgebouwen al in geen jaren een oplapbeurt kregen. Daar waar de tijd stil bleef staan, was het leuk vertoeven. Gelukkig liepen er ook niet te veel toeristen rond. De bussen mensen die werden afgezet op de Grand Place gingen denk ik rechtstreeks naar het museum om daarna een "menu touristique" naar binnen te slaan in het befaamde biercafé op de markt, om dan thuis te vertellen dat ze alles van het échte Mons gezien hebben...
In de namiddag hadden we afgesproken met Jean die ons de studio voor één nacht verhuurde. We waren aangenaam verrast door de ruime slaapgelegenheid en de vette sproeier in de douche die wat aan een regendouche deed denken. Er was een een breed maar kort bad, waar we helaas geen tijd voor hebben gehad. Even opwarmen, de beentjes en ruggen strekken en telefonisch reserveren bij L'envers. Na 's middags te hebben gezien hoeveel mensen geen plaats meer kregen, wouden we dat vermijden en 's avonds liggen ronddolen in het stadje met een rommelende maag... Weeral chance! De laatste tafel bij de deur was van ons!
Daar heb ik een coupe'ke heerlijke rosé schuinwijn gedronken - yolo enal - en nam Huyby een stevig bier als aperitief. Mannen weten waarom en zo. Het eten was daar ook zó lekker, mannekes toch! En iedereen supervriendelijk, een niet te groot restaurantje, verse ingrediënten en grote porties. Meer hebben wij niet nodig. Of toch wel: een dessert, maar dan toch om te delen want honger hadden we niet na mijn pasta met zalm en zijn suggestie met twee dikke stukken eendvlees. Dame blanche binnen en welle weg! Het eerste café met een tv-scherm gingen we binnen want ik zou de match van onze Rode Duivels eigenlijk niet missen door ergens fancy cocktails te gaan drinken. Het was een simpel cafeetje met echte Bergenaars. Simpele mensen, op de bar-moeder na enkel mannen denk ik. Ah nee, er was ook nog één gezinnetje voor ons waarvan de Rubensiaanse mama er niets beter op had gevonden zoonlief van ongeveer 10 jaar een gigàntische chipszak smaak Bicky Burger te geven. Echt gezellig, zo'n familie-uitstap. Bijna alle 5 goals kon de jongen met niemand delen aangezien mama, papa en een vriendin de helft van de tijd buiten stonden te roken en 20 minuten per nicotineshot wegbleven. Echt een charmant cafeetje! ;) Het was echt genieten, die match #belcyp want het was zo snel al duidelijk wie de allersterkste was. Wat ik niet zal vergeten is dat achter ons in koor plots een lichtjes geadapteerde zangstonde weerklonk à la "Waar is de feestje? Hier is een feestje!". De mannen hadden er plezier in en ik vond het de max dat dit lied over de taalgrens heen het gehaald heeft! Trouwens, in Mons viel me op hoe de verhuurder en sommige mensen op straat hun uiterste best deden om Nederlands te praten! Echt fijn om te zien dat wanneer er toerisme aan vasthangt en er heel wat bezoekers passeren, de mensen ons willen helpen in onze eigen taal. Daar kan Brussel helaas soms nog wat van leren... :)
Vandaag ging het regenen en zouden rukwinden voor een herfstige dag zorgen. Frank en Sabine hebben niet gelogen, dedju! Na ons kort ontbijt en het wegsteken van onze spullen, trotseerden we wind en regen om om 11 uur in het BAM te geraken voor de tentoonstelling over Vincent Van Gogh en zijn inspirerende periode in de Borinage. We waren iets later; om 11u05 stonden we met een heleboel anderen bijeengepropt in een inkomhal slash receptie slash museumshop. Geen aanduidingen waar je moest staan en ook niemand die duidelijk maakte of we goed stonden aan te schuiven. Op een mum van tijd stond er belachelijk veel volk binnen - waar het onpasselijk warm werd en er ook wat gepusht werd - én buiten waar de paraplu's zowat het enige waren om de bezoekers wat te hoeden voor het weer. er bewoog niets en niemand begreep waarom we niet binnenmochten. Er werden net ticketten uitgeschreven op een bepaald tijdstip (een kwartier verschil steeds) om te voorkomen dat je moest aanschuiven en dat een bepaalde rust in de zalen gegarandeerd zou kunnen worden. Niet? Om 11u40 geraakten we binnen, oef. Achter ons stonden zonder overdrijven 150 of meer mensen als kippen in een legbatterij. We weten nog steeds niet hoe het komt dat het er zo druk was; was er een probleem met het ticketing systeem geweest? Kwamen er veel gegidste groepen tussen de mensen met een ticket op een bepaald uur? Hadden ze twee of drie keer meer tickets verkocht dan er mensen binnen mogen? We don't know, maar hopen wel dat ze voor het belangrijke weekend volgende week wat beter georganiseerd zijn want erg professioneel kwam het niet over. Ik raad jullie alleszins aan een ticketje om 12u of 13u te reserveren, dan was het véél rustiger! De tentoonstelling zelf was zeker de moeite als je eens wil kijken hoe de jonge Vincent Van Gogh (1853-1890) eigenlijk slechts de laatste tien jaar van z'n leven besefte wat hij wou doen en hoe dit alles invloed had op zijn teken- en schilderkunst. Zoek aan de ingang zeker het boekje in het Nederlands, waar regelmatig meer info over schilderijen en tekeningen in staat.
Vandaag was de stad eigenlijk zo goed als dood. Niet specifiek door het weer, maar gewoon omdat op zondag 95% van de winkels, resto's en bars gewoon gesloten zijn. Een gemis voor de commerce, als je 't ons vraagt! En een gemis voor onze hongerige magen, want we hadden op het plannetje van Use-it nog enkele leuke tips gelezen, maar ze waren allemaal niet open. Awoe! We hebben dan maar wat rondgewandeld door de regen en passeerden op weg naar de auto Bistrot Folie, een deel van Maison Folie waar plaats is voor theater, expo's en events. Wederom keilekker en niet duur, ingericht in een soort hangar waar vroeger een school in was, maar waar de verdieping volledig van was weggehaald.
Ik had graag nog wat winkeltjes gedaan, het gratis museum van natuurwetenschappen bezocht (waar een olifant, zebra en een van de grootste mensen (2,56 meter) opgezet zijn!), de ouderwetse cinema en een film gezien, de Unesco-site in Grand-Hornu ten westen van Mons gezien (waar je een goed zicht op de Borinagestreek krijgt) en het MICX gebouw achter het station gezien. Dat laatste waren we eerlijk gezegd vergeten want stond op ons lijstje voor in het naar huis gaan. Maar de regen gooide roet in het eten en al deze dingen en wie weet nog superleuke tentoonstellingen die we nu gemist hebben, zullen voor een volgende keer in Mons zijn!
Citytrippers: zeker doen, maar ik zou een vrijdag vrijaf nemen en vrijdag en zaterdag gaan. En wat beter weer afwachten, zodat je misschien langer kan rondwandelen en op terras een fris crèmeke (of twee) kan eten. Al is er zo veel te doen dat je ook binnen vanalles kan bezoeken (buiten op zondag).
Reacties
Een reactie posten