Onder meisjes.
Pinksteren. Volgens Wikipedia de dag waarop de uitstorting van de Heilige Geest wordt herdacht. Een soort eerste Christelijke opwekking, hell yeah. Pinksteren staat in mijn hoofd echter op een post-it'je geschreven met daarop 'zonneweekend', om niet te zeggen: het enigste dat ik mij van deze zomer tot nu toe kan herinneren... Het was zalig de batterijen op te laden in Elsenborn met de voetbalvriendinnen, bijgestaan door veel cava, Dag Allemaals en nostalgische muziek - 2 Fabiola for the bigger and bolder!
Daarna was het nog eens tijd ons beste Portugees boven te halen. Vriendin Beatriz uit Carcavelos kwam op verrassingsbezoek in Brussel en liet ons nog net op tijd weten dat ze in town was. 't Is al drie jaar geleden dat we haar lief André en vriend Nuno leerden kennen op hostel in Budapest! Later kwamen zij met nog een vriend, Gonçalo de Gekke, cityhoppen in Nederland en België, waar Klaar, Liesbet en ik hun volleerde gidsen mochten zijn. Alweer meer dan anderhalf jaar geleden brachten wij een bezoek aan enkele Portugese steden, in fijn gezelschap van wat locals. Het leek amper enkele maanden geleden dat we Beatriz' vrolijk gezicht nog is konden bewonderen. Nog geen haar veranderd! (En wij ook niet, te merken aan de eerste reactie toen ze ons zag.) De toerist in Brussel uithangen was nog nooit zo leuk, met Hannah uit Duitsland, een crèmeke, een trouwpartij voor Godfried Van Bouillon (wat had die alweer concreet gedaan?!) en een waterzonnetje op de Kunstberg!
En dan. Mannekes. Het meest decadente feestje dat ik denk ik zal meemaken met de peeps van de werkvloer. De Creative Club van België gooide een 'klein feestje' in't casino in Knokke, de CCB Gala Awards genoemd. "En welle dahéne!" Na de uitreiking van de hoedjes -hoera voor de 4 hoedjes voor Saatchi!- gingen de gordijnen en de flessen open. Knallen mit die hapjes! Het was een té korte avond. Een avond waarop iedereen er om op te eten uitzag. Zo'n avond waarop elk idioot idee ineens geweldig in de oren klinkt. Zo'n avond waarop je moeiteloos een uur verloren kan lopen en toch met 12 mensen aan de praat kan geraken. Zo'n avond waar remmen ineens duwtjes in de rug worden, en je zelf even een magnumfles achter de toog uit een koelemmer gaat halen. Dié avonden, zijn altijd te snel voorbij. CCB, u was geweldig.
Note to self: Twee housewarmings met etentjes op één dag is té veel van het goede.
Another note to self: Lang leve 't Stamineeke, @Fundum en Den Holbaard met de juiste vrienden!
Daarna was het nog eens tijd ons beste Portugees boven te halen. Vriendin Beatriz uit Carcavelos kwam op verrassingsbezoek in Brussel en liet ons nog net op tijd weten dat ze in town was. 't Is al drie jaar geleden dat we haar lief André en vriend Nuno leerden kennen op hostel in Budapest! Later kwamen zij met nog een vriend, Gonçalo de Gekke, cityhoppen in Nederland en België, waar Klaar, Liesbet en ik hun volleerde gidsen mochten zijn. Alweer meer dan anderhalf jaar geleden brachten wij een bezoek aan enkele Portugese steden, in fijn gezelschap van wat locals. Het leek amper enkele maanden geleden dat we Beatriz' vrolijk gezicht nog is konden bewonderen. Nog geen haar veranderd! (En wij ook niet, te merken aan de eerste reactie toen ze ons zag.) De toerist in Brussel uithangen was nog nooit zo leuk, met Hannah uit Duitsland, een crèmeke, een trouwpartij voor Godfried Van Bouillon (wat had die alweer concreet gedaan?!) en een waterzonnetje op de Kunstberg!
En dan. Mannekes. Het meest decadente feestje dat ik denk ik zal meemaken met de peeps van de werkvloer. De Creative Club van België gooide een 'klein feestje' in't casino in Knokke, de CCB Gala Awards genoemd. "En welle dahéne!" Na de uitreiking van de hoedjes -hoera voor de 4 hoedjes voor Saatchi!- gingen de gordijnen en de flessen open. Knallen mit die hapjes! Het was een té korte avond. Een avond waarop iedereen er om op te eten uitzag. Zo'n avond waarop elk idioot idee ineens geweldig in de oren klinkt. Zo'n avond waarop je moeiteloos een uur verloren kan lopen en toch met 12 mensen aan de praat kan geraken. Zo'n avond waar remmen ineens duwtjes in de rug worden, en je zelf even een magnumfles achter de toog uit een koelemmer gaat halen. Dié avonden, zijn altijd te snel voorbij. CCB, u was geweldig.
Note to self: Twee housewarmings met etentjes op één dag is té veel van het goede.
Another note to self: Lang leve 't Stamineeke, @Fundum en Den Holbaard met de juiste vrienden!
Reacties
Een reactie posten