What are the chances?
En neen hoor, het was geen 1 april-grap: ik ben officieel a working class hero. Of dat denk ik toch. Ik zit sinds twee weken aan de balie van reclamebureau Saatchi & Saatchi in Strombeek. Uiteenlopende dingen maken het werk hier heel aangenaam. De mensen zijn vriendelijk, hebben zin voor humor, lopen heel de dag mijn neus voorbij en de uren vliegen hier gewoon! Elke dag is anders, soms heb ik even tijd om rustig de Dag Allemaal door te nemen, andere dagen weet ik niet waar te beginnen. Het belangrijkske is dat ik het echt graag doe en ik me hier niet verveel. Daarenboven kan ik gerust uit mijn bed kruipen tegen 10u, om 10u10 ten laatste vertrekken met mijn vlo'ke en dan ben ik na een frisse rit nog mooi op tijd. Wat een gemak zo dichtbij wonen! Leuk is ook het feit dat ik aan het einde van de maand mee mag op Agency Days; dat zijn twee overnachtingen en twee dagen weg met alle collega's op kosten van het werk! Plus een lang weekend van vier dagen erbij! Ik ben heel benieuwd om iedereen wat beter te leren kennen en te merken met wie het goed klikt. Awesome!
![]() |
| '70 '80 '90 fuif met DJ Joost @ Fenikshof - zhe animals Onder: Lenja met gekke bek en Nina met Beer. |
En nu het alleralleraller BESTE stuk... Vorige week woensdag trok ik in korte short en dun hemdje naar de Vtm-gebouwen in Vilvoorde voor dé nacht van de week! Na een klein uurtje bij Evi Geysels in de Q-music studio gezeten te hebben, in het aangenaam gezelschap van Leila, stuurde Liesbet(h) mij de tuin in. Ik 'mocht' er een hele nacht overnachten in een tentje, helemaal alleen... De regen en de wind hielden mijn humeur niet naar beneden, integendeel, ik zag het zo goed zitten dat ik zelf al begon te geloven dat ik op een of ander festival vertoefde! Lekker geïnstalleerd kroop ik in m'n slaapzak met een sappig appeltje en twee TV Familie's :) Ik heb eigenlijk wel goed geslapen, hoor. Tot 3u21 toch. Alhoewel ik over supercomfortabele oordoppen beschik, werd ik toch met een lichte hartklopping wakkergeschud door zeer luide muziek. Ik verschoot mij en zette me met een wazige blik recht, nog niet goed beseffend wat er allemaal gebeurde. Ik was er zo van overtuigd dat iemand van Q-music loeihard met een stereo achter mij stond om mij 'uit mijn tent te lokken' (hebde'm?!) dat ik mijn tent openritste om er gewoon bij te gaan zitten en een babbeltje te slaan of een minifeestje in het sompig gras te houden. Te laat. Toen mijn 'deurtje' open was, reed een camionette (dikke **!) de laan uit, en weg was de oorverdovende muziek. Conclusie: de koerier van de kranten houdt wel van een feestje in zijn bak, en hield mij daardoor uit mijn slaap. Gevolg: Sofie is wakker en pakt een kou, begint kriebels in de buik voor de ochtend te voelen en geraakt langs geen kanten meer in slaap... Damn you! Tot na vijven heb ik dan wakker gelegen, de stress al volledig aanwezig. Rond 7 uur wekte Vincent mij en trok er een foto van: Miss Elégance is wakker mensen! ;)Daarna begon de spannendse opdracht: mijn eengamelsgerecht preparen in een véél te koude outfit op het grasveldje dat ik eerder een grasvijver zou genoemd hebben. Hoera! Mijn pasta perfect gekookt, stukjes paprika en zalm erbij, potje Boursin Cuisine erbij et prêt était fromage! Vincent, Rik en Jolien hebben gesmmmmuld van mijn pasta à la Zotvie, ze lieten zelfs geen sliert voor mijn hongerig maagje over. Score! Wat later mocht ik mijn festivalverhaal vertellen en deed ik mijn best de muziek- en festivalkwis zo goed mogelijk tot een einde te brengen, wat semi gelukt was. Als ik eraan terugdenk, was het alleen al kicken dat ik in de finale zat, live met mijn smoel op de radio mocht komen en het allemaal een van dichtbij gezien te hebben! Dààrna begon het zottenkot pas écht. Mijn foto ging de wereld rond in Grimbergen op Twitter en Facebook. Ik hoopte stiekem dat enkele vriendinnen mijn verzoekje wel zouden sharen, maar zo veel reactie had ik in mijn wildste dromen niet durven verwachten! Mijn foto haalde op minder dan 24 uur meer dan 500 likes, en werd zo'n 45 keer gedeeld (respect aan de mensen die mijn charming picture op hun profiel wilden zetten!). Daarnaast kon ik de reacties en support op Facebook alleen al niet bijhouden... Echt waar, mijn vrienden en omgeving zijn gewoon onverwoordelijk super!
De volgende ochtend was het zover: el grande finale! Samen met Indi en Jolien gingen we alles op alles zetten om de drie Q-presentators te overtuigen van onze festivalchick-heid! Ik smeet als nooit tevoren een tent op de grond om ze in enkele luttele minuten helemaal slaapklaar te maken - no surprise I won that part of the final. Na al die jaren in de scouts en elke zomer mijn Relax-tentje met binnen- en buitenzeil op te zetten, moest dit toch wel a piece of cake zijn hé... De andere meisjes waren zeker even zenuwachtig als ik toen het moment aangebroken was dat de presentators hun keuze bekend maakten. Ik had al een lichtbruin vermoeden dat ik misschien wel de goede mix was van 'een zotte doos' en ook die volwassen persoon waarop ze kunnen rekenen, die ze toch wel zochten om hen een ganse zomer van plezante festivalverhalen te voorzien. Maar dit had ik nooit kunnen dromen! In het filmpje is te zien hoe dwaas ik op mijn lippen sta te bijten en een debiele lach op mijn gezicht heb (wat stress niet met een mens doet)... Ik dacht echt "stél je voor, Sofie, dat je dit gewoonweg zou winnen, stel je het gewoon voor...". De andere meisjes waren eerder rood of met een doodserieuze blik te aanschouwen, al was het stresshormoon bij ons alledrie waarschijnlijk serieus aan het pieken! Okselvijvers gegarandeerd! ;) Toen viel mijn naam en ik wist niet hoe ik mijn blijheid kon tonen zonder de andere twee finalistes nog slechter te doen voelen. Hun teleurstelling moet wel enorm geweest zijn. Ik mag mijn beide pollekes kussen dat ik dit gewonnen heb; ik mag mijzelf de hele zomer dé festivalchick van Q-music noemen, gratis naar àlle grote festivals gaan, twee maanden als primeur in België met de nieuwe Ford B Max rondcruisen (die in de herfst pas uitkomt!) en ik krijg ook een nieuwe tent en hele kampeerset erbij! JOEPIE!
De voorbije twee weken waren echt compleet zot en druk, maar zo leuk om te doen en zien dat al mijn activiteiten, mijn energie en inzet werden beloond! Als kers op de taart komt ook deze maand mijn kort artikel over verandermanagement uit in het P&O Praktijkblad van Kluwer; 2012 is nog maar net begonnen maar april zal toch wel dé maand van het jaar zijn!
Ik heb zoooo veel zin in de veel te drukke zomer, en daarvoor kan ik iedereen die mij gesteund heeft niet genoeg bedanken! Dit wordt de zomer van mijn leven... Are you ready for this?








The time of your life, dus! :) Geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderen