Du lever bare en gang / Je leeft maar één keer
Noot aan mezelf, ter uitdroging van mijn digitale vulpen: regelmatiger en krachtiger schrijven!
Ik ben nu exact vier weken terug van mijn zalige reis in Thailand. Het land wordt nu geteisterd door hevige regens, al weken, en overstromingen. Zelfs Bangkok is veranderd in een gigantische viskom. Vreselijk de beelden te zien maar ik ben ook wel erg blij dat wij vier weken zorgeloos in het land konden verblijven in het gezelschap van de zon.
Watskeburt? Intussen ben ik aan het rijden met el padré en dat lukt (soms) aardig, ik voel me geen gevaar voor anderen op de weg. Wel veel lullen die geen geduld hebben met mijn L en - bevestigd cliché - vaak vrouwen die te veel plaats op de weg innemen of debieler rondrijden... Ondertussen heb ik ook waardig afscheid genomen van Leuven en m'n oude kotgenoten, veel mensen teruggezien en veel dates met muziek en café's gehad, concertje van The Bony King Of Nowhere in de AB meegepikt (bedankt Stubru!) en al lekker volle weekends gehad. Ik weet intussen ook weer heel goed waarom ik al die jaren op café het cola light meisje was: alcohol laat me gekke sprongen maken! Hoe ging dat gezegde alweer? Wie zijn gat verbrand, moet op de blaren zitten...
Daarnaast ben ik nog steeds werkzoekende en leerde ik dat leuke jobs niet legio zijn. Ik hou me intussen bezig met veel te gaan joggen en ik probeer ook één keer in de week de jonge energiebom van het zaalvoetbalploegje van de dames van 't Mutske te zijn!
En dan het goede nieuws! Vrijdag vertrek ik alweer op vakantie. Volgende halte? Oslo! Koude kip Bassie vertoeft voor een heel semester in de Noorse hoofdstad onder het mom van 'Erasmusstudente'. Met Manee en Elinos zal ik haar voor vijf dagen gaan verwarmen. Ik kijk er echt naar uit er de sfeer op te snuiven en een massa warme chocomelken naar binnen te kappen! Oi oi Oslo!
Ik ben nu exact vier weken terug van mijn zalige reis in Thailand. Het land wordt nu geteisterd door hevige regens, al weken, en overstromingen. Zelfs Bangkok is veranderd in een gigantische viskom. Vreselijk de beelden te zien maar ik ben ook wel erg blij dat wij vier weken zorgeloos in het land konden verblijven in het gezelschap van de zon.
Watskeburt? Intussen ben ik aan het rijden met el padré en dat lukt (soms) aardig, ik voel me geen gevaar voor anderen op de weg. Wel veel lullen die geen geduld hebben met mijn L en - bevestigd cliché - vaak vrouwen die te veel plaats op de weg innemen of debieler rondrijden... Ondertussen heb ik ook waardig afscheid genomen van Leuven en m'n oude kotgenoten, veel mensen teruggezien en veel dates met muziek en café's gehad, concertje van The Bony King Of Nowhere in de AB meegepikt (bedankt Stubru!) en al lekker volle weekends gehad. Ik weet intussen ook weer heel goed waarom ik al die jaren op café het cola light meisje was: alcohol laat me gekke sprongen maken! Hoe ging dat gezegde alweer? Wie zijn gat verbrand, moet op de blaren zitten...
Daarnaast ben ik nog steeds werkzoekende en leerde ik dat leuke jobs niet legio zijn. Ik hou me intussen bezig met veel te gaan joggen en ik probeer ook één keer in de week de jonge energiebom van het zaalvoetbalploegje van de dames van 't Mutske te zijn!
En dan het goede nieuws! Vrijdag vertrek ik alweer op vakantie. Volgende halte? Oslo! Koude kip Bassie vertoeft voor een heel semester in de Noorse hoofdstad onder het mom van 'Erasmusstudente'. Met Manee en Elinos zal ik haar voor vijf dagen gaan verwarmen. Ik kijk er echt naar uit er de sfeer op te snuiven en een massa warme chocomelken naar binnen te kappen! Oi oi Oslo!
Reacties
Een reactie posten